Sorryyyyyyy Gracie.
Het sociale leven is hier zo interessant en boeiend dat het schrijven (wat absoluut niet mijn favoriete bezigheid is) op de blog zich van mijn kant (lien) tot een minimum beperkt, vandaar stage bis...

Wij vertrekken in het Europees gedeelte rond14u30 uur om de bus te nemen. Na een rit van één uur komen we aan in hetzenyp en kamilziekenhuis in het Aziatisch gedeelte. Ja ja, jullie lezen het goed, wij werken in Azië! Daar begint onze nachtshift (we doen hier enkel nachtshiften) om 16.00 uur in de namiddag dus en de volgende ochtend stoppen we om 8.00 uur om dan terug een uur op de bus te zitten. We zijn dus meer dan 18.00 uur onderweg!

Onze eerste nacht keken we nogal raar op omdat de gynaecologen de vrouwen kordaat om niet te zeggen nogal bruut aanspreken. En als de baby geboren is wordt het kleintje bij de voeten genomen en daar hangt het dan met het hoofdje naar beneden. Dat was even slikken. Maar goed, na een uur zijn we eens een praatje gaan slaan met de gynaecologen en we zijn er ingevlogen. Ze waren in ieder geval zéér tevreden van de Belgische studenten want al snel kregen we de opmerking dat we TE HARD werkten. En toen we vroegen naar onze werkpunten, vertelden ze ons dat we alles goed deden..

Nog enkele weetjes
-De vrouwen bevallen of kunnen hier met zes tegelijkertijd bevallen (op een rijtje mooi naast elkaar). Dus van enige privacy is hier weinig sprake.
-De man isniet aanwezigbij de bevalling.
-Als studente krijg je hier veel meer leerkansen dan in België
-Ik (Lien) was de eerste nachtshift om 5.00 uur zo kapot dat ik in slaap viel in een zetel en pas om 6.00 uur wakker werd. Een genant moment, maar de vroedvrouwen vonden dit precies niet erg want ze slapen zelf heeeeel veel :)

Misschien ben ik nog enkele weetjes vergeten maar die zal Liza de volgende keer wel aanvullen.

Groetjes uit het coole Istanbul

Liza en Lien