Hallo België!!

Na een paar dagen niets meer van ons te hebben gehoord schrijf ik hier nog eens een verslagje neer... We zijn allebei een aantal bevallingen rijker en krijgen hier veel leerkansen. We hebben nu nog twee weken verlos ... Onze Turkse woordenschat breid steeds verder uit en ja veel Turkse mama's in spé zijn toch wel tevreden met onze toch wel veel zachtere aanpak dan de Turkse gynaecologen.

Aangezien mijn mama (lien) zeer graag foto's wil zien(dinsdag komen ze op de blog) van Turkse baby's, hier alvast een korte beschrijving. Je hebt zoals in België baby's in alle maten en gewichten. Er zijn kleintjes en stoere baby's. Sommigen zijn 'models in spé, anderen zijn dan weer wat robuuster. Maar één ding is zeker, als vroedvrouw beleef je telkens dat gelukzalige moment van dat nieuwe leven! En alle baby's zijn zo lief en we zijn zo fier als we er terug ééntje op de wereld geholpen hebben.

De techniek die we moeten toepassen hier in Turkije voor een bevalling is wel volledig anders dan in België. De Turkse vrouwen in arbeid -aangezien ze geen epidurale toepassen in dit ziekenhuis- kunnen wel eens hard roepen, heeeeeeel hard roepen ... maar daar zijn we ondertussen al goed aan gewoon geraakt. Liza en ik hebben een geboorte gezien van een 25 weken oude baby'tje. Voor ons was dit de eerste keer dat we dit zagen en het was dan nog een stuitje die de dokter op de natuurlijke manier ter wereld bracht. Wanneer we vroegen waarom ze daarom dan geen sectio deden (het aantal sectio's is hier behoorlijk hoog) was hun antwoord dat ze niet gedacht hadden dat het ging leven. Het was voor ons allebei een 'kippenvel' moment en zo ontroerend (vooral voor mij dan). Ik vond het ontzettend mooi hoe de dokters en verpleegsters er alles aan deden om dit baby'tje in leven te houden en het toch een kans te geven ook al dachten ze dat het niet lang ging leven aangezien het een infectie had..

Donderdag kregen we ook 'hoog'bezoek uit België.. Jaja mevrouw Wyffels kwam langs om te kijken hoe het ging met ons en natuurlijk ook om te zien of we ons werk wel goed doen hier in Turkije. We hebben samen met mevrouw Wyffels en Esma een gesprek gehad over onze stage en ze zagen dat we het hier wel naar onze zin hebben (jaja nog steeds, daar mogen jullie zeker van zijn ... WE LOVE ISTANBUL). Daarna ging Esma met de gynaecoloog praten met als gevolg dat het zowel voor Liza en mij een zeer vruchtbare nacht was meet vééél bevallingen! Nog eens een dikke dankuwel aan Esma! Hopelijk volgen er nog veel vruchtbare nachten ...

Aanstaande vrijdag komt mijn tweelingszus naar Istanbul. Ze lijkt als twee druppels water op mij, dus vanaf vrijdag telt Istanbul twee identieke blondines, dat wordt kijken, kijken, en nog eens kijken. Aanstaande zaterdag is Liza jarig dus dat wordt feesten!

Dikke zoenen uit Istanbul!!

Liza en Lien